İnsanoğlu inanmak için dağların yürümesini, denizin ikiye ayrılmasını, ölülerin dirilmesini bekliyor. Bütün dağların yerlerinde öylece duruyor olmaları yeterince mucize değilmiş gibi...Yalın bir bakış gözlerimde, Allah'ın varlığını anlatırken neden bu yollara da başvurduğunu düşünüyorum. Yapmasa nasıl olurdu hani diye düşünüyorum. İsa peygamber hastaları iyileştirmeseydi ya da Süleyman a.s. kuşların dilini bilmeseydi... Merhamet olsa gerek bunun adı, "anlasınlar" diye iki suyu birbirine karışmadan aynı denizde tutmak da, aynı suyu ikiye ayırıp firavunu boğmak da. Firavun'un en büyük küfrü o sudan Musa as. gibi geçebileceğine inanması olsa gerek. Kibir bu denli büyük bir inkara da neden oluyor demek...
Sonra Hz Muhammed s.a.v. verilen aklıma geliyor. Galiba O da artık mucizelerin inancı değil, inancımızın mucizeleri doğurmasını istedi. "Hiç akletmez misiniz?" diye defalarca soruşu da bundan olmalı.
Suyun üstünde yürümeye gerek yok, su da batıyor olmak da Allah'tan...