..., ben Batı'dan Doğu'ya seyahat etmedim, ben bilinçsizlikten gelip varlığımın hakikatine vardım. Din değiştirmedim; saptırılmış, anlamsız bir hayattan ebedi bir zenginliğe geldim.

Gerçeği sabote etmek isteyen bir kişinin sadece bozuk bir hafızaya ihtiyacı vardır.

İnsan acıyor kendisini görmedim. İşittiğime nazaran Fikret, ressammış. Güzelliği seven, nağmeyi seven, tabiati, manzarayı seven bir ressam... Fikret'in de, inanç bakımından İttihatçılardan farkı yok. Hepsi de dine karşı kayıtsız. Dini, üçüncü, beşinci dereceye bırakan insanlar. Onun kendi arkadaşlarına cephe alması, zulmü sevmeyen mizacı sebebiyledir... Fakat asıl belâ, bütün mizaçları bastırıp iyilikleri yok eden imansızlık belâsından geliyor. Yahu ne uzağa gidiyoruz. Pozitivizm, maddecilik dediğimiz imansızlığın, yalnız bizim memleketimizi sardığını zannediyorduk. Mısır'da da aynı belâyı gördüm. Lisanı Arapça olan, imam, İslâm'ı dünyaya yayan, Camiül Ezher'i bulunan, her yeri ilimle dolduran bir memlekette, pozitivistlerin bulunması, dinsizlerin bayrak kaldırmaları inanılacak şey değil. Ama hakikat...

Kurtuluşu ümit ediyorsan, zincire vurulmuş olman lazım.

Sükutun garip bir cazibesi var. Bir kaçış, bir zırh, daha doğrusu bir alibi. Kelimelerin çiğ ve yaralayıcı vuzuhundan uzak, musikî gibi müphem.

İnsan; tabiattaki insan ve eşya dengesine bakarak ve inanç içinde başını emniyetle koyar. Orada kader rahatsızlık vermez

Ya aşık eyle zikri şah yoldaşız varılmaz gönle

Adam, acı mümkün olduğu kadar kendi içine aksın diye yüzünü önüne eğmişti.

Sevilmek ya da korkulmak konusunda sonuç olarak şunu söyleyebilirim: Bazı insanlar, kendi keyiflerine göre sevdiklerinden ve hükümdarın davranışına göre korku duyduklarından, akıllı bir hükümdarın , başkalarına ait bir şey üzerine değil kendisine ait bir şey üzerine dayanması gerekir; ancak daha önce söylediğim gibi, sadece nefret edilmekten sakınmak için çaçba sarfedilmelidir.

Deniyordu ki: Halifesin, dikkat et egemen değilsin. Tanrı'dansın, Tanrı değilsin. Manzursun nazar değilsin. Sadece yerini tutansın. Kendisi değilsin. Kutsal nefesten üflendi sana. Kendini kutsal nefes sanma. Ruhumdan, denmiş. Ruhum, denmiş sanma. Bir şeysin, ama kendini her şey zannedip de aldanma. Varlık nedenini unutma. Senin haddin buraya kadar. Haddini bil. Ötesine kalkışma.